നിത്യജാഗരം.. മാതൃത്വം!

തണുത്ത ജലാശയത്തില്‍ കളിച്ച് തളര്‍ന്ന് കരയ്ക്കിരുന്നു വിശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ ഈ അമ്മ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്കായി തന്റെ കഥകളുടെ ചെപ്പ് തുറക്കും. ഓരോ അപായസൂചനകളിലും കുഞ്ഞുങ്ങളെ തന്റെ ചിറകിന്‍‌കീഴിലൊതുക്കി വെച്ച് ജാഗരൂകയാകും അമ്മ. അതിജീവനത്തിന്റെ ബാലപാഠങ്ങള്‍ ഓരോന്നായി ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു പഠിച്ച് കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ വളര്‍ന്നു വരും. അപ്പോഴും വെറും ജന്മഹേതു മാത്രമായി അഛന്‍, ജലാശയത്തില്‍ വീണു കിടക്കുന്ന മരക്കൊമ്പില്‍ വെയിലു കായാന്‍ കിടക്കുന്ന ആമയുമായി ജാതിരാഷ്ട്രീയത്തെക്കുറിച്ചും, സംവരണത്തെക്കുറിച്ചും, നീണ്ട വാഗ്വാദങ്ങളിലേര്‍പ്പെടുകയായിരിക്കും. ഉറക്കച്ചടവോടെ, വല്ലപ്പോഴും മരച്ചില്ലകള്‍ക്കിടയിലൂടെ തെന്നിയിറങ്ങുന്ന വെയിലിനെ ഒന്നു തൊടാന്‍ മെല്ലെ തലനീട്ടി സംവാദങ്ങള്‍ കേട്ടെന്ന് വരുത്താന്‍ ആമ ശ്രമിക്കും. ഒരിക്കല്‍ സ്വര്‍ണ്ണനിറമുള്ള ഒരു വലിയ മത്സ്യം ഒരു കുഞ്ഞിനെ കടിച്ചു മുറിവേല്പിച്ചപ്പോഴും ഓടിയെത്താന്‍ അമ്മ മാത്രം. ജലാശയത്തിന്ന് തൊട്ടടുത്തുള്ള വലിയ മരത്തില്‍ ഒരു കഴുകന്‍ ഇപ്പോള്‍ പതിവായി വരാറുള്ളത് അമ്മ അറിയുന്നു. അവന്‍ തന്റെ കുരുന്നുകളെ നോട്ടമിട്ടിരിക്കാം. അവന്റെ കണ്ണുകളും കൂര്‍ത്ത ചുണ്ടുകളും ഉള്ളില്‍ ഭയം നിറയ്ക്കുന്നു..എത്രയും വേഗം ഇവരൊന്നു വളര്‍ന്നിരുന്നെങ്കില്‍...

മതി കളിച്ചത്, ഇനി കരയ്ക്ക് കേറാം..



ശ്..ശ്..ശ്..
പൊന്തയ്ക്കുള്ളിലെന്തോ അനങ്ങുന്നു..
വേഗം ഒളിച്ചോ!



ഇനി കഥ തുടരാം..
പണ്ടൊരിക്കല്‍...



അടങ്ങിയിരിക്കൂ മക്കളേ..



ആരാണു പിന്നില്‍???
ശത്രുവായിരിക്കും..തീര്‍ച്ച!



മക്കളേ കുറുകി കുറുകി അടുത്തുകൂടുന്ന
ഈ പ്രാവിനെപ്പോലും വിശ്വസിച്ചു കൂടാ...
ഓരോ പ്രാവിലും ഒരു കഴുകനെ കാണാം
അതാണിന്നത്തെ കാലം!