കലഹം!

ഞാന്‍ എന്റെ ജലം നിനക്കു തന്നു.
എന്റെ ജലം നിന്നെ കര്‍ഷകനാക്കി.
നിന്റെ വിളകള്‍കൊണ്ട്
എന്റെ വീടിന്റെ
വിശപ്പടക്കി.

ഇനി എനിക്ക്
നിന്നോട് കലഹിക്കണം!

ദൃശ്യം
ചെല്ലാര്‍കോവില്‍*
താഴ്വര കമ്പം**.
മുല്ലപ്പെരിയാറിന്റെ
ജലസ്പര്‍ശമേറ്റ്
തണുക്കുന്ന
മണ്ണ്.

നെല്ലും, നിലക്കടലയും,
വാഴയും, തെങ്ങും,
പാവലും, പയറും,
മഞ്ഞളും, മല്ലിയും, മുളകും,
ഇഞ്ചിയും, പുളിയും,
വിയര്‍പ്പും,
വിളയുന്ന മണ്ണ്.

എനിക്കുമുണ്ട് മണ്ണ്.
ഉറങ്ങാനെങ്കിലും
ഞാന്‍ ചെല്ലുമെന്ന് കാത്ത്,
പുഴകള്‍ നനച്ചിട്ട മണ്ണ്.

എനിക്കു വീടുമുണ്ട്.
പുഴ കോരി ഞാന്‍ വെച്ച വീട്.
തണുത്ത കുപ്പിയില്‍
ചുണ്ട് ചേര്‍ത്ത്
ദിനവും ദാഹിക്കുന്ന വീട്.

വീട്ടില്‍ എന്നും വിശപ്പ്.
വിശന്ന് വിശന്ന്
ഞാന്‍ വീടും വിട്ടു.

എന്റെ വീടിന്റെ
വിശപ്പ് നീയടക്കി.
എങ്കിലും നിന്നോട്
ഞാന്‍ കലഹിക്കുന്നു.

ഓര്‍മ്മയില്‍‍
പുഴകളുള്ള***
ഒലിച്ച്
പോയേക്കാവുന്ന
എന്റെ വീടിനെയോര്‍ത്ത്.










*കുമളി-കട്ടപ്പന വഴിയില്‍, എട്ടാം മൈല്‍ (അണക്കര) എന്ന സ്ഥലത്തു നിന്നും, മൂന്ന് കിലോമീറ്റര്‍ ഉള്ളിലേക്ക് മാറി, തമിഴ്നാട്ടിലേക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന ഒരുള്‍പ്രദേശം.

** തേനി ജില്ലയിലെ ഒരു കൊച്ചു പട്ടണം. എന്റെ നാട്ടിലെ മൊത്തക്കച്ചവടക്കാരും, സാധാരണക്കാരും അരിക്കും, പച്ചക്കറിക്കും, പലവ്യഞ്ജനങ്ങള്‍ക്കുമായി പോയി വരുന്ന സ്ഥലം.

***"ഓര്‍മ്മയില്‍ കാടുള്ള" എന്ന സച്ചിദാനന്ദന്‍ പ്രയോഗത്തിനോട് കടപ്പാട്.